မဃဒေဝသုတ်

ပိဋကတ် သုံးပုံ
ဝိနယပိဋက
ပါရာဇိကဏ် ပါစိတ် မဟာဝဂ် စူဠဝါ ပရိဝါ
သုတ္တန်ပိဋကတ်
ဒီဃနိကာယ် မဇ္ဈိမနိကာယ် သံယုတ္တနိကာယ် အင်္ဂုတ္တရနိကာယ် ခုဒ္ဒကနိကာယ်
အဘိဓမ္မာပိဋကတ်
ဓမ္မသင်္ဂဏီ ဝိဘင်း ဓာတုကထာ ပုဂ္ဂလပညတ် ကထာဝတ္ထု ယမိုက် ပဋ္ဌာန်း

ဘုရားရှင် ဝိဒေဟနိုင်ငံ မိထိလာမြို့ မဃဒေဝသရက်ဥယျာဉ်၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူစဉ် တစ်နေရာ၌ ဘုရားရှင်၏ပြုံးတော်မူခြင်းအကြောင်းကို အရှင်အာနန္ဒာက မေးလျှောက်သဖြင့်

-နှစ်ပေါင်း ၈၄၀၀၀-တိုင်တိုင် မင်းသားငယ်ဘဝဖြင့် ပျော်ရွှင်စွာနေခဲ့ပုံ။

-နှစ်ပေါင်း ၈၄၀၀၀-တိုင်တိုင် အိမ်ရှေ့မင်းဘဝဖြင့် စည်းစိမ်ခံစားခဲ့ရပုံ။

-နှစ်ပေါင်း ၈၄၀၀၀-ကိုင်တိုင် မဃဒေဝမင်းအဖြစ်ဖြင့် မင်းပြုခဲ့ပုံ။

-နှစ်ပေါင်း ၈၄၀၀၀-တိုင်တိုင် ဤဥယျာဉ်တော်၌ ရသေ့ရဟန်းပြု၍ ဗြဟ္မဝိဟာရတရားလေးပါး ပွားများ၍ ဗြဟ္မာဘုံသို့ရောက်ရှိခဲ့ပုံ။ ဦးခေါင်း၌ ဆံပင်ဖြူးတွေ့သည့်အခါ

-ဆတ္တာသည်ကို အခွန်တစ်သိန်းထွက်သောရွာဆုကို ပေးအပ်ခြင်း၊

-သားတော်ကြီးအား ထီးနန်းလွှဲအပ်ခြင်း၊

-ကုသလကမ္မပထတရား၌တည်လျက် မင်းကျင့်တရားဆယ်ပါးဖြင့် မင်းပြုရန်။

-၁၄, ၁၅, ၈-ရက်နေ့များ၌ ဥပုသ်သီတင်း စောင့်သုံးရန်။

-ဆံပင်ဖြူ၊ ဦးခေါင်း၌တွေ့မြင်သည့်အခါ တောထွက် ရသေ့ရဟန်းပြု၍ ဗြဟ္မဝိဟာရတရားကို ပွားများအားထုတ်ရန်-ဟူသော ကလျာဏဝတ်ကို ကျင့်သုံးရန်တို့ကို မှာကြား၍ တောထွက်ပြီး ရသေ့ရဟန်းပြုခဲ့ပုံ။

ဤကလျာဏကျင့်ဝတ်တို့ကို မဃဒေဝမင်းကြီး၏သားတော်အစဉ် မြေးတော် အဆက် ၈၄၀၀၀-တိုင်အောင် မပျက်မကွက် ကျင့်သုံးလိုက်နာခဲ့ကြပါသည်။ နောက်ဆုံး နေမိမင်းအထိ ရောက်ရှိခဲ့ပါသည်။ ဝိဒေဟနိုင်ငံသား နတ်အများ၏ သုဓမ္မာနတ်သဘင်ဝယ် နေမိမင်းကြီး၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ချီးကျူးပြောဆိုမှုကိုအကြောင်းပြု၍ သိကြားမင်းကိုယ်တိုင် ဥပုသ်ဝင် နေသော နေမိမင်းကြီးကိုသွားရောက်ဖိတ်ကြားပြီး နတ်မြင်းပျံတစ်ထောင်ကသော နတ်ရထားဖြင့် မာတလိနတ်သားကိုစေလွှတ် တာဝတိံသာနတ်ပြည်သို့ ပင့်ဆောင် ခဲ့ပါသည်။ မာတလိနတ်သားက နေမိမင်းကြီး၏ဆန္ဒအရ ငရဲဘုံကို ရှေးဦးစွာပြုပြီးမှ တာဝတိံသာသို့ ပင့်ဆောင်ခဲ့ပါသည်။ တာဝတိံသာ၌ ခေတ္တစံနေပြီး မိထိလာပြည်သို့ ပြန်လာခဲ့ပါသည်။

မဃဒေဝမင်းကြီး အစဉ်အလာအတိုင်း ဦးခေါင်း၌ ဆံဖြူတစ်ပင်ကိုတွေ့မြင်သည့်အခါ မဃဒေဝဥယျာဉ်တော်၌ ရသေ့ရဟန်းပြု၍ ဗြဟ္မဝိဟာရဘာဝနာပွားများပြီး ဗြဟ္မာဘုံသို့ရောက်ရှိခဲ့ပါသည်။ နေမိမင်း၏သားတော် “ကဠာရဇနကမင်း လက်ထက်၌ “ကလျာဏကျင့်ဝတ်”ပျက်ပြားခဲ့ပါသည်။

အာနန္ဒာ ထိုကလျာဏကျင့်ဝတ်သည် နိဗ္ဗိန္ဒ၊ ဝိရာဂ၊ နိရောဓ၊ ဥပသမ၊ အဘိညာယ-သမ္ဗောဓာယ၊ နိဗ္ဗာနာယ မဖြစ်၊ ဗြဟ္မာဘုံသို့ရောက်ရန်ဖြစ်ပေ၏။

အဋ္ဌင်္ဂိကအရိယမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည်သာ ဧကန္တနိဗ္ဗိဒ၊ ဝိရာဂ၊ နိရောဓ၊ ဥပသမ အဘိညာ၊ သမ္ဗောဓ၊ နိဗ္ဗာနအကျိုးငှာဖြစ်ပုံ။ သင်တို့သည် ထိုကလျာဏဝတ္တ (အဋ္ဌင်္ဂိကအရိယမဂ္ဂ)ကို အမြဲမပြတ် အတုလိုက်၍ကျင့်သုံးကြ၊ အန္တိမပုရိသ မဖြစ်ကြ စေနဲ့”ဟု မိန့်ကြားတော်မူသည့်သုတ်။

အဋ္ဌကထာ, ဋီကာ၊ ဇာ၊ဋ္ဌ၊၁၊၁၅၄-၆တို့၌ မှတ်သားဖွယ် အကျယ်ဖွင့်ဆိုချက်များရှိပါသည်။